Mijn week social media dieet deed me niet enkel stilstaan bij mijn scroll en kijkgedrag, ik reflecteerde ook over eigen post gedrag.
Ik heb altijd een haat/liefde relatie met social media gehad. Tijdens het prille begin van Facebook was ik er fel tegen gekeerd: ‘Ik kende FB niet, FB kende mij niet en zo was het prima’.
Later bleek een FB account een voorwaarde om van Spotify te kunnen genieten(lang geleden), ik ging over stag en maakte een slapend account aan. E-mailadres en naam ingevuld maar geen enkele foto of status update.
Nog iets later bleek het toch een handig iets om een aantal vrienden en familieleden die in het buitenland woonden mee op te hoogte te kunnen houden, dus toch af en toe een fotootje.
Plots ging het allemaal in stroomversnelling: naast FB werd ook IG, YT en TikTok populair. Ik zag ook steeds meer collega coaches en trainers een ‘professional account’ aanmaken. Toen mijn laatste boek ´Maximaliseer je leven met Minimalisme´ twee jaar geleden uitkwam was het ondenkbaar om dit niet via social media aan te kondigen, meer nog het leek de enige plek waar je reclame kon maken want de mooie catalogi (op welruikend glanzend papier inclusief professionele auteursfoto) die 10 jaar eerder bij de publicatie van ´Mindful opvoeden’ en ´Mindfulness met kinderen’ gedrukt werd, was ondertussen al even afgeschaft. Enkel nog online publiciteit. De auteur maakt trouwens zelf reclame voor het boek, de uitgever geeft uit maar daar houdt het dan ook ongeveer op…
Vol goeie moed terug op Facebook en IG. Ik was verbaasd hoe snel ik plots meer dan 500 FB 'vrienden' rijker was. De meeste daarvan kende die ik helemaal niet, hier en daar zaten er ook oude bekenden bij wat wel fijn was.
Dit alles gebeurde aan de start van de eerste lockdown. Ik besloot spontaan zolang de lockdown duurde een soort dankbaarheidsdagboek bij te houden. Een sprankel hoop die ik graag wilde delen.
Sindsdien ben ik regelmatig aanwezig op social media.
Als praktisch filosoof kan ik niet anders dan om zijn minst stil te staan en te reflecteren over wat ik wel en niet wens te delen op social media.
Met andere woorden wat is private en wat is social?
Sommige mensen lossen dit probleem op door een professioneel account en een privé account te maken. Het professioneel account is publiek en het persoonlijk is mooi afgeschermd en enkel zichtbaar voor ´zorgvuldig geselecteerde vrienden’. Voor sommige beroepen is dit vrij eenvoudig, neem nu ´het professioneel kuisen van wagens’ of het ´verkopen van ambachtelijk gemaakte gin’ om maar iets te noemen. Mijn professionele activiteit als praktisch filosoof wil mensen tools aanbieden om bewuster en gelukkiger in het leven te staan. Dit is zó nauw verweven met mijn eigen leven, ik put voortdurend inspiratie uit de zaken waar ik zelf tegenaan loop (ik schrijf wat ik zelf moet horen) dat ik het heel moeilijk vind om privé en professioneel te scheiden. Ik ben mijn eigen ´brand’'. Mijn werk is mijn leven. Ik kan onmogelijk filosoof zijn van 9 tot 5.
Dit indachtig besloot ik voor mezelf een aantal criteria, soort ‘guiding principles’ op te stellen waaraan een post moet voldoen.
Ik kwam tot de volgende:
Iedere post moet een link hebben met bewust en gelukkig leven. Dit is een ruim begrip, het kan een quote zijn maar evengoed een foto over genieten van kleine dingen die gratis zijn)
Eén van volgende hashtags moet toepasbaar zijn: , #consciousliving, #mindfullliving #artofliving #minimalism #practicalphilosophy
Familie en vrienden worden niet in beeld gebracht tenzij er een duidelijke link is met bewust en gelukkig leven én ze hun uitdrukkelijke toestemming gaven (Scott onze Border Collie is mijn zenmeester, hij kan geen toestemming geven, he doensn’t care anyway, voor hem maak ik graag een uitzondering);
Be honest. Ik doe mezelf niet beter, perfecter voor dan ik ben. Guru-status is niet aan mij besteed. Ook ik blijf een leerling van het leven dat ik zo bewust en mooi mogelijk probeer te leven;
Ik forceer mezelf niet. Ik hoef geen drie posts per week op vastgestelde dagen te doen als ik het niet voel. Ben ik geïnspireerd dan kunnen het er meer zijn, if not blijft het even langer stil- ook dit is deel van eerlijk en authentiek zijn;
Als steun en believen repost ik graag iets van vrienden/collega’s waar ik me helemaal kan in vinden;
En oh ja, ook geen foto’s van eten, geen #foodporn op mijn account. (Al volg ik zelf een aantal accounts om inspiratie te krijgen over Vegan koken)
Deze principes helpen mij keuzes maken in wat wel en niet delen op socials.
Wat zijn jouw criteria om iets te delen?
Hoe zit het bij jou? Sta jij stil bij wat je post en waarom of dump je zomaar wat?
